Αίνέω-ῶ

 

Αἰνέω-ῶ= επαινώ, εγκωμιάζω

Οριστική
Ενεστώτας	Παρατατικός	Μέλλοντας	Μέσος Μέλλ.	Αόριστος	Παρακείμ.	Υπερσυντ.
Αἰνῶ	ᾔνουν	Αἰνέσω	Αἰνέσομαι	ᾔνεσα	ᾔνεκα	ᾐνέκειν
Αἰνεῖς	ᾔνεις	Αἰνέσεις	Αἰνέσῃ/ει	ᾔνεσας	ᾔνεκας	ᾐνέκεις
Αἰνεῖ	ᾔνει	Αἰνέσει	Αἰνέσεται	ᾔνεσε	ᾔνεκε	ᾐνέκει
Αἰνοῦμε	ᾐνοῦμε	Αἰνέσομεν	Αἰνεσόμεθα	ᾐνέσαμεν	ᾐνέκαμεν	ᾐνέκεμεν
Αἰνεῖτε	ᾐνεῖτε	Αἰνέσετε	Αἰνέσεσθε	ᾐνέσατε	ᾐνέκατε	ᾐνέκετε
Αἰνοῦσι(ν)	ᾔνουν	Αἰνέσουσι(ν)	Αἰνέσονται	ᾔνεσαν	ᾐνέκασι(ν)	ᾐνέκεσαν

 

Υποτακτική
Ενεστώτας	Αόριστος	Παρακείμενος
Αἰνῶ	Αἰνέσω	ᾐνεκώς ὦ
Αἰνῇς	Αἰνέσῃς	ᾐνεκώς ᾖς
Αἰνῇ	Αἰνέσῃ	ᾐνεκώς ᾖ
Αἰνῶμεν	Αἰνέσωμεν	ᾐνεκότες ὦμεν
Αἰνῆτε	Αἰνέσητε	ᾐνεκότες ἦτε
Αἰνῶσι(ν)	Αἰνέσωσι(ν)	ᾐνεκότες ὦσι(ν)

 

Ευκτική
Ενεστώτας	Μέσος Μ.	Αόριστος	Παρακείμενος
Αἰνοῖμι	Αἰνεσοίμην	Αἰνέσαιμι	ᾐνεκώς εἲην
Αἰνοῖς	Αἰνέσοιο	Αἰνέσαις	ᾐνεκώς εἲης
Αἰνοῖ	Αἰνέσοιτο	Αἰνέσαι	ᾐνεκώς εἲη
Αἰνοῖμεν	Αἰνεσοίμεθα	Αἰνέσαιμεν	ᾐνεκότες εἶμεν
Αἰνοῖτε	Αἰνέσοισθε	Αἰνέσαιτε	ᾐνεκότες εἶτε
Αἰνοῖεν	Αἰνέσοιντο	Αἰνέσαιεν	ᾐνεκότες εἶεν

 

Προστακτική
Ενεστώτας	Αόριστος	Παρακείμενος
Αἲνει	Αἲνεσον	ᾐνεκώς ἲσθι
Αἰνείτω	Αἰνεσάτω	ᾐνεκώς ἒστω
Αἰνεῖτε	Αἰνέσατε	ᾐνεκότες ἒστε
Αἰνούντων	Αἰνεσάντων/ Αἰνεσάτωσαν	ᾐνεκότες ἒστων

 

Απαρέμφατο
Ενεστώτας	Μέσος Μ.	Αόριστος	Παρακείμενος
Αἰνεῖν	Αἰνέσεσθαι	Αἰνέσαι	ᾐνεκέναι

 

Μετοχή
Ενεστώτας	Μέσος Μ.	Αόριστος	Παρακείμενος
Αἰνῶν Αἰνοῦσα Αἰνοῦν	Αἰνεσόμενος Αἰνεσομένη Αἰνεσομένη	Αἰνέσας Αἰνέσασα Αἰνέσαν	ᾐνεκώς ᾐνεκυῖα ᾐνεκός

 

                                                                             ©Δρακόπουλος Κωνσταντίνος